Jive je medjunarodno priznato ime jednog plesa koji ima više vrsta medjusobno bliskih afro-američkih predaka. Članovi ove “porodice” su na početku 30-ih godina XX veka Lindy Hop, Blues i Swing. Ove plesove su pratili u 40-im hit plesovi tih vremena, kao što su Boogie-Woogie, Jitterbug i Beebop, a u 50-im priključio im se i Rock and Roll. Ove plesove su razvijali i koreografski dopunjavali u SAD-u udomaćenim slobodnim stilovima, a u Evropu su stigli zahvaljujući američkim vojnicima. U plesu preovladava slobodan stil kretanja i akrobatski elementi koji su u krugu mladih brzo postali popularni. Nakon rata, glavna muzička smernica postao je Boogie, ali su sudije tražile jednu umereniju formu da bi tu formu “uklopili” u plesne dvorane. Tako su engleski učitelji formirali, koristeći nešto sporiju muziku, elegantni, ali ipak živahni Jive. Ples je dosta vezan za jedno mesto, a koraci se sastoje u najvećem delu od Rock i Chasse elemenata. Jive je uočljivo živahan, mladalački, veseo, temperamentan, ritmički ples, u kojem plesni parovi svojim koracima ističu muzički naglasak. Jive je najživahniji ples medju latino-američkim plesovima. Na takmičenjima, pa i u plesnim školama uglavnom očara mlade ljude. Godine 1968. uvršten je u krug latino-američkih plesova. Muzika: brza, poletna, temperamentna, očaravajuca, bezbrižna, vesela… Karakteristike Karakter: ritmički, “kick”-ovi i “flick”-ovi Kretanje: nije progresivno Takt: 4/4 Tempo: 44 bpm Naglasak: na drugom i četvrtom taktu Dizanje i spuštanje: nema Dinamika: direktna i lagana kretanja Interpretacija Mešaju se stilovi Jitterbuga i Boogie Woogie-a, kick-ovi i flick-ovi i kretanje torza i kukova.
