Značajan element odluke za koje se auto sedište za bebe i decu opredeliti svakako jeste i cena, ali i ovaj faktor treba sagledati objektivno. Recimo bolje ovako: radije odvojite više novca za bolje auto sedište, nego dati isti novac za dodatnih 12cm ekrana televizora…
Viša cena je posledica nekih manje bitnih stvari kao što je dizajn, nekih srednje bitnih stvari kao što je kvalitet materijala, mogućnost skidanja navlake i pranja, ali ono što je najvažnije i što najviše utiče na cenu je testiranje sedišta.
Sedišta boljih proizvođača (to su ona skuplja) su višestruko testirana na crash testovima – te firme su uložile novac u pogone za testiranje, porazbijale i nekoliko pravih automobila, napravile testove sa skupim lutkama punim senzora (koje su teške i velike kao deca) i nakon što su dobro istestirale sedišta u raznim uslovima -plasirale su ih na tržište. To košta. Ona jeftinija su sigurno testirana na manje rigorozne načine.
Evo par saveta kod kupovine auto sedišta:
• Nemojte kupiti najjeftinije sedište. Cena dobrog sedišta je zanemariva u odnosu na cenu automobila.
• Obavezno proverite da li sedište ima sertifikat ECE R44/04 (još se neko vreme toleriše i ECE R 44/03). Na sertifikatu se još može videti i E-oznaka države gde je sedište testirano (E1=Nemačka, E2=Francuska, E3=Italija, E4=Holandija…). Sertifikat ECE R 44/04 mogu dobiti isključivo sedišta koja su prilikom testa zadovoljila određene zahteve koji se odnose na kretanje tela deteta prilikom sudara, sile koje deluju na grudi i glavu, a sve to prilikom frontalnog sudara od 50 km/h, kao i zadnjeg udara od 30 km/h. Isto tako taj standard određuje i lakoću upotrebe i vrstu materijala od kojih se izrađuju sedišta, odnosno završnu obradu (npr. da nema oštrih ivica i delova na koje bi se dete moglo povrediti)
• Proverite da li vaše vozilo ima Isofix i preferirajte auto sedište sa ovim sistemom!
• Proverite da li postoje uputstva na srpskom jeziku.
• Pre kupovine posetite web stranicu proizvođača – proverite da li se uputstva mogu preuzeti (download-ovati), kakva im je stranica sa podrškom uopšte. Neki proizvođači čak pružaju i usluge servisa i konsultacija.
• Proverite godinu proizvodnje sedišta – sva sedišta imaju rok trajanja bez obzira na uslove korišćenja. Osnovni zaštitni materijal od kog se pravi sedište je plastična masa koja ima svojstvo apsorpcije energije prilikom sudara. No, ona nakon nekog vremena otvrdne i nema svojstva koja bi trebalo da ima!
• Prilikom odabira sedišta probajte nekako da ocenite vidokrug deteta. Ukoliko dete može više videti (jer, recimo, sedi na višoj poziciji) to će mu putovanje biti zanimljivije. Direktna posledica je i manje nervoze kod roditelja.
• Nemojte kupovati polovna auto sedišta, bar ne od nepoznatih prodavaca, recimo sa oglasa. Tako ne znate da li je auto sedište bilo u nekoj saobraćajnoj nezgodi koja je mogla da naruši bezbednost auto sedišta. Ukoliko dođe do saobraćajnog udesa, neophodno je kupiti novo sedište.
• Kod boljih sedišta je moguće ukloniti tekstilnu navlaku i oprati je u mašini – vrlo korisno za roditelje čija deca imaju osetljiv želudac. Opipajte tkaninu pre kupovine – možda neke baš nisu ugodne na dodir ni vama, a verovatno onda ni detetu.
• Prvo sedište kupite pre rođenja deteta – kasnije nećete imati vremena, a potrebno je da savladate kako se auto sedište instalira u vaš automobil. Takođe, ukoliko bebu iz porodilišta vozite kući kolima, neophodno je da ona bude u auto sedištu.
• Razni auto časopisi i auto klubovi objavljuju rezultate testova auto sedišta. Proverite njihove web stranice i potražite rezultate testova (ADAC, AMZS, ÖAMC, AutoMotor&Sport, WhatCar…).
