Ko to tamo peva Dotrajalim autobusom firme „Krstić i sin“, za Beograd kreće grupa putnika. Svako od njih ima neodložne razloge da što pre stigne u prestonicu. Proleće je 1941. Dan uoči nemačkog napada na Jugoslaviju. Autobus kreće iz zabiti.Zbog nepredviđenih okolnosti putovanje će se odužiti, i ako je polazna stanica od Beograda udaljena svega stotinak kilometara. Na putu, putnici se svađaju. Nagoveštaj buduće katastrofe se naslućuje. Stari, rastureni autobus sa svojim neobičnim i pomalo otkačenim putnicima komična je slika jedne epohe u raspadanju, kraj jednog sveta koji će nestati u plamenu i ekploziji. I pored početne netrpeljivosti, putnici se na kraju ujedinjuju, iz čega će proizići otvoreno nasilje usmereno na dva Cigana muzikanta. Nije slučajno da tada počinju da padaju i bombe.Dugometražni film Slobodana Šijana, komedija iz 1980. godine, okupila je impozantna imena glumačke garde bivše Jugoslavije. S druge strane, mnogi smatraju da se radi o jednom od najboljih filmova snimljenih u bivšoj državi, koji je na globalnom svetskom planu ostao nezapažen što je posljedica prvenstveno činjenice da se radi o predstavniku male kinematografije. Međutim, radi se o remek delu gde scenario vrhunskog srpskog satiričara Dušana Kovačevića dobija svoj najbolji obris kroz dramaturški savršeno skladnu filmsku celinu. Jer, film možete odgledati nebrojeno mnogo puta i svaki put ćete pronaći novi detalj. Kadar se u tom smislu posebno izdvaja. Usprkos brojnoj glumačkoj ekipi, nikome u njemu ne nedostaje mesta. Fascinirajuće je zapravo kako jedna tragična okolnost može biti vidjena kroz zabavne detalje. Ko to tamo peva vremenom je stekao kultni socijalni status pa su pojedine filmske fraze poput „Vozi Miško“ postale idiomi južnoslovenskih jezika. Za film je vezana i jedna zanimljivost. Završna scena u kojem po dolasku u Beograd autobus biva pogođen u neprijateljskom bombardovanju, trebala je predstavljati scenu u kojoj se vidi beg životinja iz zoološkog vrta. Međutim, zbog smrti tadašnjeg jugoslovenskog predsednika Josipa Broza Tita, granice bivše države ostaju zatvorene, pa tako i životinje predviđene za snimanje koje su pripadale jednom italijanskom cirkusu, nisu mogle biti dopremljene na set. Scena je kasnije iskorićtena za film Underground Emira Kusturice. Film je nagrađen nagradom ekumenskog žirija na festivalu u Montrealu, pulskom Zlatnom arenom za najbolju sporednu ulogu koju je poneo Aleksandar Berček. Uloge tumače Pavle Vujisić, Dragan Nikolić, Danilo Bata Stojković, Aleksandar Berček, Neda Arnerić, Taško Nacić, Bora Stjepanović, Slavko Štimac..
